bez — I m IV, D. bzu, Ms. bzie; lm M. bzy «Syringa vulgaris, krzew z rodziny oliwkowatych, o przyjemnie pachnących kwiatach zebranych w duże luźne wiechy, mający wiele odmian; hodowany w parkach i ogrodach jako roślina ozdobna; botaniczna nazwa: lilak; … Słownik języka polskiego
z głowy — 1) Bez żadnego uprzedniego przygotowania Eng. Without any preparation; impromptu 2) Zakoсczony i nie będący już przedmiotem czyichś zmartwieс Eng. Having finished (doing) something; no longer bothering one … Słownik Polskiego slangu
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
głowa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. głowawie; lm D. głów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część ciała człowieka i większości zwierząt, mieszcząca mózg i narządy zmysłów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Duża, okrągła głowa.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tors — m IV, D. u, Ms. torssie; lm M. y 1. «górna część tułowia» Atletyczny, muskularny tors. Tors jak u gladiatora. 2. szt. «rzeźba przedstawiająca tułów postaci ludzkiej bez rąk i nóg, niekiedy także bez głowy; często o uszkodzonych posągach… … Słownik języka polskiego
tors — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. torssie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} górna część tułowia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potężny, muskularny tors. Owłosiony tors. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kadłub — m IV, D. a, Ms. kadłubbie; lm M. y 1. «ciało człowieka lub zwierzęcia bez głowy i kończyn; tułów» Koń o długim kadłubie. 2. «element konstrukcji, stanowiący jej trzon, podstawę, łączący w jedną całość pozostałe elementy» Kadłub samolotu, okrętu.… … Słownik języka polskiego
bekon — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. bekonnie {{/stl 8}}{{stl 7}} mięsny gatunek tucznika, hodowany dla uzyskania jak największej ilości boczku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chów bekonów. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}bekon II… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kadłub — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. kadłubbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciało człowieka lub zwierzęcia bez głowy, rąk i nóg; tułów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miał potężny kadłub, lecz cienkie ramiona.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień